چگونه می‌توان یک پرستار متخصص برای بیماران مبتلا به زخم بستر انتخاب کرد؟

در نتیجه جریان خون بهتر، اکسیژن و مواد مغذی لازم برای ترمیم بافت را تأمین می‌کند. در موارد شدید، پرستاران ممکن است از تکنیک‌های خاصی برای به حداقل رساندن فشار بر نواحی خاص استفاده کنند، مانند استفاده از بالشتک‌های مخصوص و تشک‌های توزیع فشار. عفونت یکی از مهم‌ترین عوارض زخم بستر است و می‌تواند روند بهبودی را به شدت کند کند. برای کنترل عفونت، ممکن است از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا سیستمیک استفاده شود. همچنین، تمیز نگه داشتن زخم و تعویض مرتب پانسمان به کاهش خطر عفونت کمک می‌کند.

مراقبت‎های عمومی از زخم فشاری

{
• این مکانیسم موجب کشیده شدن عروق زیر پوستی و آسیب به خونرسانی پوست می‌شود.
|}
• این کار به روش‌های مختلفی مانند دبریدمان جراحی، آنزیمی یا خودبخودی انجام می‌شود.
• لباس‌ها و ملحفه‌های زبر استفاده نکنید، زیرا این موارد می‌توانند باعث ایجاد زخم بستر شوند و مراقب باشید هنگام جابجایی عزیزانتان از حرکات مالشی استفاده نکنید.
• در مراحل اولیه، این آسیب‌ها تهدید کننده زندگی نیستند، اما در صورت عدم درمان، به مرور زمان بدتر می‌شوند و به دلیل عفونت می‌توانند زندگی را تهدید کنند.
{
• دستورالعمل‌های بین‌المللی نشان می‌دهند که برای پیشگیری و مدیریت موفق این زخم‌ها، رویکرد تیمی مورد نیاز است.
|}{
• این ارزیابی‌ها می‌توانند به تعیین نیازهای درمانی و اصلاح روش‌های موجود کمک کنند.
|}

پوشش‌های حاوی مواد ضد باکتری مانند نقره که از عفونت زخم جلوگیری می‌کنند. در برخی موارد، ممکن است از داروهای دیگر مانند داروهای ضد درد، داروهای بهبود دهنده گردش خون و داروهای تقویت‌کننده سیستم ایمنی استفاده شود. در کسانی که قدرت اندام فوقانی آنها خوب است میتوانند با استفاده از میله‌ها و دستگیره‌هایی که از بالای سر بیمار در تخت آویزان است وضعیت خوابیدن خود را تغییر دهند. بعضی انواع بالشتک که با آب، فوم، ژل یا هوا پر می‌شوند میتوانند به توزیع بهتر فشار کمک کنند. با تعویض کمتر، امکان بروز عفونت ثانویه کمتر شده، در زمان صرفه جویی شده و تغییرات دمای زخم کمتر می شود.

مواد و ترکیبات دیگری نیز برای درمان زخم استفاده می شوند که بعضی نسبتاً موثر و بعضی غیر موثر و حتی گاهی مضر می باشند. موادی مانند محلول پرمنگنات،  عسل، ترکیبات حاوی فنی توئین و حتی شربت آلومینوم و… . اگر چه آلومینوم در التیام زخم تأثیر مثبت دارد و درپانسمان هایی نیز استفاده شده است اما استفاده از آن با فرم سوسپانسیون آلومینیوم ام جی جای تعجب دارد. بعضی از این فرآورده ها ممکن است فقط در مراحل خاصی از التیام زخم موثر باشند اما بطور کلی در خصوص اثر آنها اغلب اغراق شده و پایه و اساس علمی ندارند. فنی توئین از ترکیباتی است که بطور سیستمیک در بیماران مبتلا به عوارض سیستم عصبی مرکزی استفاده می شود و یکی از عوارض آن ایجاد هیپرپلازی خصوصا در لثه این بیماران است.

برای پیشگیری از زخم بستر، تغییر موقعیت بیمار به طور منظم یکی از موثرترین روش‌ها است. افرادی که در بستر یا ویلچر هستند، باید هر دو ساعت یک بار جابجا شوند تا از فشار مداوم بر نقاط خاصی از بدن جلوگیری شود. همچنین، در هنگام نشستن روی ویلچر، توصیه می‌شود که هر 15 دقیقه یک بار وضعیت نشستن تغییر کند. استفاده از بالشتک‌های نرم بر روی ویلچر و تخت نیز به کاهش فشار و توزیع یکنواخت آن بر بدن کمک می‌کند، که این امر می‌تواند به طور قابل توجهی خطر ایجاد زخم بستر را کاهش دهد. این زخم‌ها زمانی رخ می‌دهند که فرد به‌طور مداوم در یک موقعیت ثابت، مانند تخت یا صندلی، باقی بماند و به‌طور منظم وضعیت خود را تغییر ندهد.

دبریدمان به پاکسازی زخم از بافت‌های آسیب‌دیده و ایجاد محیطی مناسب برای ترمیم کمک می‌کند. زخم های فشاری ناشی از محدودیت جریان خون در یک ناحیه خاص که عموما نواحی استخوانی بدن مانند پاشنه، مچ پا، لگن و استخوان دنبالچه، و همچنین سررا تشکیل می دهند، هستند. افرادی که بیشتر در معرض زخم بستر هستند شرایط پزشکی دارند که توانایی آنها در تغییر موقعیت را محدود می کند یا باعث می شود بیشتر وقت خود را روی تخت یا صندلی بگذرانند. اکثر زخم ها با درمان بهبود می یابند، اما برخی هرگز به طور کامل التیام پیدا نمی کنند. تاثیرگذاری زخم فشاری بر جنبه روانی اجتماعی، بیشتر اوقات نادیده گرفته می‌شود و تاثیر دقیق آن، بررسی نمی‎‌شود.این بیماران، از درد بسیار زیاد و نبود کنترل کافی بر روی زندگی‎‌شان رنج می‎برند. مراقبت از زخم بستر، باعث می‎شود که روتین معمول زندگی‎‌شان بهم بخورد و بیماران حس منفی در رابطه با خودشان و وضعیت بدنی‎‌شان پیدا خواهند کرد.

پانسمان باید بتواند رطوبت زخم را کنترل کند، از آن در برابر عفونت محافظت کند و محیطی مرطوب برای ترمیم بافت ایجاد کند. انواع مختلفی از پانسمان‌ها مانند هیدروکلوئید، هیدروژل، فوم و آلژینات برای درمان زخم بستر وجود دارد. پرستار مراقبت از زخم، حرفه‌ای در زمینه مراقبت از بیماران دارای زخم و علایم مرتبط با آنها است. وظایف اصلی این حرفه‌ شامل تشخیص، برنامه‌ریزی، و اجرای مراقبت‌های لازم برای بهبود زخم‌ها می‌باشد. وقتی اجابت مزاج یا ادرار در تماس با پوست بماند، اسیدها و آنزیم‌های موجود در آن‌ها سریع‌تر از حد معمول شروع به تخریب و آسیب پوستی می‌کنند.

تغییر منظم وضعیت بدن، استفاده از بالش‌های طبی، مراقبت مناسب از پوست و تأمین تغذیه صحیح می‌تواند به پیشگیری از زخم بستر کمک کند. توجه داشته باشید که زخم بستر در سالمندان مانند کوه یخ است یعنی تخریب بافتهای زیرین بیشتر از آنچه به نظر می‌رسد درگیر شده اند. فقط و فقط مراقبت صحیح همراه با دانش راه حل اساسی برای پیشگیری لازم و ضروری است. پیشگیری همواره بهتر از درمان است و در اینجا نیز توجه ویژه به بیماران بی حرکت و تغییر وضعیت بدنی آن ها، استفاده از تجهیزات کم کننده فشار و تشک های مخصوص، اهمیتی حیاتی دارد. در درمان زخم ها، زمانی موفقیت حاصل می شود که عامل ایجاد کننده زخم برطرف و همزمان به درمان عوارض ایجاده شده پرداخته شود.

زخم‌های بستر به چهار درجه تقسیم می‌شوند که هر درجه نشان‌دهنده عمق آسیب و شدت آن است. مرحله 1 زخم بستر یک نقطه قرمز کوچک است، در حالی که زخم بستر در مرحله 4 یک زخم شدید و عمیق است که ممکن است به استئومیلیت آلوده باشد. زخم های پوستی دردناکی هستند که بر اثر فشار بر روی پوست (معمولا با نشستن یا خوابیدن طولانی مدت و جا به جا نشدن) بوجود می آید. درصورت داشتن درخواست فوری یا حتی نیاز به ویزیت پزشک در منزل ، اعزام آمبولانس و یا سرم تراپی در منزل، می‌توانید در تمامی ساعات روز با کارشناسان مربوطه در مرکز پرستاری آبادیس تماس بگیرید. تغذیه در بیمارانی که بدسور پیشرفته دارند، از اهمیت زیادی برخوردار است.

علاوه بر مراقبت‌های فیزیکی، پرستاران زخم بستر در منزل نقش مهمی در حمایت روحی و روانی بیماران ایفا می‌کنند. زخم بستر می‌تواند تأثیرات مخربی بر کیفیت زندگی بیمار داشته باشد، از جمله احساس درد مداوم، انزوای اجتماعی، و کاهش اعتماد به نفس. ارزیابی اولیه و تعیین نوع زخمپرستار با بررسی عمق و مرحله زخم بستر، برنامه‌ای جامع برای درمان و مراقبت از زخم تدوین می‌کند. این ارزیابی تخصصی به خانواده بیمار کمک می‌کند تا بدانند زخم در چه وضعیتی قرار دارد و چه اقدامات خاصی برای بهبودی آن لازم است. ما می‌خواستیم به تاثیر تیم مراقبت زخم در پیشگیری یا التیام زخم‌های فشاری پی ببریم. به مطالعاتی علاقه‌مند بودیم که تیمی را انتخاب کرده باشند که بر پیشگیری از زخم فشاری متمرکز هستند.

به طور کلی یکی از اصلی ترین نکات در حوزه مراقبت های پرستاری از زخم بستر، توجه به شرایط بیمار می باشد. شما به عنوان یک پرستار، باید تشخیص دهید که بیمار شما چه ویژگی ها و عاداتی دارد و بر طبق شناختی که از وی دارید، مراقبت های لازم را انجام دهید. بیماران مبتلا به زخم بستر نیاز به رژیم غذایی سرشار از پروتئین، ویتامین C، و روی دارند تا بافت‌های آسیب‌دیده سریع‌تر بازسازی شوند. استفاده از تشک‌های مخصوص ضد زخم بستر و بالش‌های حمایتی به کاهش فشار بر نقاط حساس بدن کمک می‌کند. تغییر موقعیت بیماریکی از مهم‌ترین وظایف پرستار، تغییر موقعیت بیمار به طور منظم است تا از فشار طولانی مدت بر نقاط خاص بدن جلوگیری شود. پرستارانی که با بیماران در منزل کار می‌کنند، باید آگاهی دقیقی از این نواحی پرخطر داشته باشند تا بتوانند به طور مؤثری در جلوگیری از بروز زخم بستر اقدام نمایند.

اگر روش‎‌های مراقبت و پانسمان از زخم باعث ایجاد درد شدیدی می‎شوند، ممکن است نیاز داشته باشد از روش دیگری استفاده کنیم. باید کنترل درد و روش‎‌های تسکینی، نسبت به دبریدمان و پانسمان در اولویت قرار بگیرند و قبل از شروع این دو فرآیند، حتماً مراقب سطح درد بیمار باشیم. اگر زخم به دبریدمان گسترده نیاز دارد، بیمار را باید به اتاق عمل بفرستیم و از روش‎‌های مختلف بیهوشی استفاده کنیم و سپس اقدام به شروع دبریدمان بکنیم. آموزش مداوم نیز بخشی از این حرفه است، زیرا پیشرفت‌های جدید در حوزه مراقبت‌های درمانی به پرستاران اجازه می‌دهد خدمات بهتری ارائه دهند. در صورتی که اطلاع کافی از این بیماری ندارید می‌توانید برای مشاوره و راهنمایی از خدمات پرستاری ارسطو استفاده کنید.

البته شواهد کلینیکی چندان قوی وجود ندارد که تاثیرگذاری مفید این دارو را اثبات کنند. در مورد این دارو، تعدادی بررسی کلینیکی در سطح کوچک صورت می‌گیرد و تا حدودی پاسخگو می‎باشد. بیشتر بیمارانی که از زخم بستر عمیق رنج می‎برند، نیازمند روش‌‎های سیستمیک کاهش درد هستند و پاسخ چندانی به روش‎‌های موضعی نمی‎دهند. رطوبترطوبت بیش از حد ناشی از عرق کردن یا نشت ادرار می‌تواند به پوست آسیب رسانده و سد دفاعی آن را تضعیف کند، که این امر زمینه را برای ایجاد زخم بستر فراهم می‌آورد. در زمان ابتلا به این عفونت در کوتاه‌ترین مدت، تمام بدن به عفونت نکروزان اف درگیر شده و عفونت کم کم به بافت آسیب می‌رساند و اگر سریع درمان نشود کمتر از 24 ساعت سبب مرگ بیمار می‌شود. آرامش روانی بیمار و خانوادهپرستاری در منزل علاوه بر ارائه مراقبت‌های جسمانی، به سالمند یا بیمار این امکان را می‌دهد تا در محیطی آشنا و دل‌پذیر، با آرامش بیشتری به بهبود خود بپردازد.

علائم زخم بستر

مراقبت‌های پرواکتیوپرستاران متخصص با اتخاذ رویکردهای پرواکتیو، می‌توانند از پیشرفت زخم بستر جلوگیری کنند و زمان بهبودی را تسریع بخشند. این شامل بررسی منظم وضعیت پوست و شناسایی زودهنگام هرگونه علائم اولیه زخم بستر می‌شود. با اجرای این استراتژی‌های پیشگیرانه، پرستاران در منزل می‌توانند به طور مؤثری ریسک ایجاد زخم بستر را کاهش دهند و کیفیت زندگی بیماران را بهبود ببخشند. در مرحله دوم زخم به رنگ قرمز و کم عمق و به شکل تاول دیده می‌شود، در این مرحله تشخیص بیماری و درمان راحت بوده و هرچه زودتر باید برای درمان آن اقدام کرد. در مرحله سوم در صورت عدم توجه به درمان زخم بستر، عمق زخم شدیدتر شده و زخم دهانه باز می‌کند، همچنین قسمت پایین زخم، زرد رنگ شده و بافت مرده می‌شود و زخم در این ناحیه کم کم گسترش پیدا می‌کند.

اگر چه مدت زمان باقی ماندن پانسمان بر روی زخم بستگی به میزان ترشحات دارد ولی اگر این زمان طولانی شود بعضی از پانسمان های نچسب هم ممکن است به زخم بچسبند. پانسمان هایی که به زخم می چسبند، اغلب در هنگان برداشتن درد زیادی ایجاد کرده و ممکن است قسمتی از بافت جدید را از زخم جدا کنند. بعضی از پانسمانها مانند گاز و پنبه در زخم ذرات و الیاف ریزی به جای می گذارند که این ذرات به عنوان جسم خارجی محسوب شده و ممکن است باعث بروز عفونت و یا واکنش بافتی گردند. انواع ورقه ای آنها مانند پانسمان های شفاف، نسبت به آب میکرو ارگانیسم ها نفوذ ناپذیرند اما گازها و بخار آب را ازخود عبور می دهند. درتماس با ترشحات زخم در زیر پانسمان، ژلی تشکیل می شود که شیری رنگ بوده و ظاهری شبیه چرک با بویی قوی دارد.

البته، بیمارانی که درگیر این عارضه می‎شوند، معمولاً مشکلات دیگری دارند و که احتمال مرگ و میر را در آنان تقویت می‎کند. اگر این مشکلات و بیماری‎‌ها رفع و یا به خوبی کنترل شوند، زخم بستر نمی‎تواند به تنهایی عامل مرگ و میر باشد و احتمال ضعیفی دارد که باعث مرگ افراد مبتلا شود. نوع و مدت زمان درد، در تعیین روشی مناسب برای رفع آن تاثیر گذار هستند. بیمار ممکن است درد خود را دردی متناوب توصیف کند که فقط در زمان انجام فرآیند‎هایی چون دبریدمان ایجاد می‎شود. یا درد می‎تواند چرخه‎‌‌ای باشد و فقط در زمان فرآیند‎هایی چون تعویض پانسمان رخ دهد.

این حرفه به تخصص، تعهد و علاقه بالایی نیاز دارد، زیرا بیماران مبتلا به زخم بستر اغلب در شرایطی بحرانی قرار دارند و نیازمند مراقبتی دقیق و مستمر هستند. بیماری زخم بستر یکی از شرایط دشواری است که نیاز به مراقبت‌های مستمر دارد. مراقبان خانگی که وظیفه ارائه خدمات ساده و عمومی به این بیماران را بر عهده دارند، نقش بسیار مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیماران و خانواده‌های آنها ایفا می‌کنند. اگرچه این مراقبان تخصص پرستاری ندارند، اما دلسوزی، مسئولیت‌پذیری و صبر آنها کلید موفقیت در مراقبت از این بیماران است. این تغییرات موقعیت نه تنها به کاهش فشار کمک می‌کند، بلکه باعث بهبود جریان خون در ناحیه نیز می شود.

تشویق سالمندان به حفظ رژیم غذایی سالم

با این حال، با استفاده از کرم نیز نیاز به تغییر موقعیت و حرکت مداوم برای کمک به جلوگیری از بدتر شدن ناحیه زخمی می باشد. استفاده از لیزر برای تحریک ترمیم سلولی و بهبود جریان خون به ناحیه زخم از روش‌های نوین درمان زخم بستر است. نقش پرستاران متخصص در زخم بستر در منزل بسیار مهم است و تأثیر عمیقی بر کیفیت زندگی بیماران و سرعت بهبودی آنها دارد. با تخصص و تجربه خود، آنها می‌توانند به ارتقاء سطح مراقبت و بهبود نتایج درمانی کمک کنند. برش و سایشحرکت نامنظم یا لیز خوردن روی ملحفه‌ها می‌تواند باعث برش و سایش پوست شده و خطر ایجاد زخم بستر را افزایش دهد. در منزل، تغییر نادرست موقعیت بیمار یا استفاده از ملحفه‌های نامناسب می‌تواند این ریسک را بالا ببرد.

پانسمان ها با جلوگیری از تبخیر ترشحات، زخم را از سرد شدن محافظت می کنند. بریدگی زمانی اتفاق می افتد که پوست در یک جهت حرکت می کند اما استخوان در جهت دیگر حرکت می کند یا ثابت می ماند. مثلا، سرخوردن آهسته روی تخت ممکن است باعث شود استخوان دنبالچه یا تیغه های شانه حرکت کند اما پوست در جای خود باقی می ماند. برای افرادی که تحرک محدودی دارند، این نوع فشارها در مناطقی اتفاق می افتند که عضلات یا چربی خوبی ندارند و روی استخوان قرار دارند، مانند ستون فقرات، پاشنه پا و آرنج. می‎توان از کولوستومی نیز استفاده کرد که مدفوع را از طریقی غیر از مقعد دفع نمود. متاسفانه در بیماران سالمند، به دلیل مشکلات زمینه‌‎ای، جراحی کولوستومی سخت می‌باشد و معمولاً توصیه نمی‎شود.

با توجه به دانش تخصصی و تجربیات عملی، آنها قادر به ارائه مراقبت‌های دقیق و هدفمندی هستند که به طور مستقیم بر روند بهبودی بیماران تأثیر می‌گذارد. در نهایت، پرستاران زخم بستر در منزل نه تنها در درمان جسمی بیماران نقش دارند، بلکه با ایجاد ارتباط انسانی و حرفه‌ای، کیفیت زندگی بیماران و خانواده‌هایشان را بهبود می‌بخشند. این پرستاران با تخصص، تعهد و روحیه انسان‌دوستی، الهام‌بخش هستند و باید به عنوان قهرمانانی بی‌نام و نشان در مسیر بهبود بیماران قدردانی شوند. یکی دیگر از روش‌های مهم، استفاده از پانسمان‌های تخصصی است که به جذب ترشحات و حفظ رطوبت زخم کمک می‌کند. پانسمان‌های هیدروژل، هیدروکلوئید و فوم از جمله این نوع پانسمان‌ها هستند. این پانسمان‌ها به‌طور خاص طراحی شده‌اند تا رطوبت زخم را حفظ کرده و از عفونت جلوگیری کنند.

این کار زمانی است که مراقبت با فقط یک متخصص سلامت به تنهایی، مقایسه ‌شود. بله، زخم بستر قابل درمان است، اما میزان موفقیت درمان به عواملی مانند مرحله زخم، وضعیت عمومی بیمار، و نحوه مراقبت بستگی دارد. درمان زخم بستر نیازمند یک رویکرد چندجانبه است که شامل کنترل عفونت، تسریع بهبود زخم، و پیشگیری از پیشرفت آسیب می‌شود. با این حال، هرچه زخم زودتر تشخیص داده شود و درمان مناسب آغاز گردد، شانس بهبودی بیشتر خواهد بود. کاهش فشار بر روی ناحیه زخم از مهم‌ترین اقدامات برای درمان زخم بستر است. استفاده از تشک‌های مخصوص، تغییر وضعیت بیمار به صورت منظم و استفاده از بالش‌های محافظ می‌تواند به کاهش فشار کمک کند.

برای درمان سریع زخم بستر، تغییر مکرر وضعیت بیمار، استفاده از پانسمان‌های مناسب، و حفظ بهداشت زخم ضروری است. تغذیه سالمند با تأمین ویتامین‌ها، پروتئین‌ها و مواد معدنی به بهبود زخم بستر و تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند. بسیاری از افراد مبتلا به زخم بستر دچار سوءتغذیه هستند که می‌تواند به دلیل سن بالا یا مشکلات سلامتی رخ دهد. داشتن یک رژیم غذایی مغذی و سرشار از پروتئین می‌تواند در پیشگیری و بهبود زخم بستر موثر باشد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به مصرف ویتامین‌ها، مکمل‌ها، یا حتی تغذیه لوله‌ای یا تزریقی برای افراد با سوءتغذیه شدید وجود داشته باشد.

مرکز مهرپرور با توجه به نیاز شما عزیزان پاسخ همه این سوالات را در این نگارش گردآوری کرده است. هنگامی که یک بیمار در معرض خطر، نمی تواند به تنهایی در رختخواب حرکت کند، پرستاران باید هر دو ساعت یک بار بیمار را تغییر وضعیت دهند تا فشار را از بین ببرند و از ایجاد زخم بستر جلوگیری کنند. همچنین اگر بیمار برای مدتی در ادرار خود باقی بماند، ممکن است عفونت های زمینه ای بیشتری ایجاد شود. برای جلوگیری از ایجاد فشار مداوم، تغییر وضعیت بیمار هر دو ساعت یک‌بار ضروری است. این کار از قطع جریان خون به بافت‌ها جلوگیری کرده و ریسک ایجاد زخم بستر را کاهش می‌دهد.

با زخمی کم عمق که فقط بافت صورتی در آن وجود دارد یا یک تاول پر از مایع یا خون شفاف شناخته می شود. زخم های فشاری مرحله 2 باید با شستشوی آب نمک (سالین) یا یک پاک کننده تجویز شده توسط پزشک تمیز شوند. ژل ها و کرم های مخصوص روی زخم کم عمق یک یا دو بار در روز استفاده می شود و سپس با گاز پوشانده می شود. تاول ها به دقت بررسی می شوند و گاهی اوقات برای محافظت بیشتر با یک لایه نازک و شفاف پوشانده می شوند. در حالت کلی مناطقی که بیشتر آسیب دیده اند، نیاز هست تا در طول روز 2 بار بررسی شوند.

این کار را یک متخصص در خانه یا در کلینیک می تواند انجام دهد، اما آسیب‌های گسترده‌ تر که در نزدیکی روده یا سایر اندام‌های حیاتی بسیار عمیق هستند، ممکن است نیاز به جراحی دقیق تری داشته باشند. آسیب های این مرحله همیشه نیاز به نظارت دقیق، منظم و درمان توسط متخصصین دارد. حاوی زخمی عمیق تر است که ممکن است تا چربی زیر جلدی گسترش یابد و دارای بافت زرد یا پوسته نازکی باشد. بستر زخم باید مرطوب نگه داشته شود و اگر بستر زخم تمیز بود، می توان این کار را با همان کرم هایی که برای زخم های مرحله 2 استفاده می شود انجام داد. گاهی اوقات به درمان های دیگری، مانند بریدن بافت مرده یا استفاده از کرم هایی که به رفع آن کمک می کند، نیاز است. فشار مداوم بر روی قسمتی از بدن می تواند جریان خون در  بافت های آن قسمت را کاهش دهد.

علاوه بر این، تغذیه مناسب و تقویت سیستم ایمنی بدن نیز در درمان خانگی زخم بستر بسیار مهم است. مصرف کافی پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی به بدن در ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند. همچنین، استفاده از روش‌های مکمل مانند ماساژهای ملایم یا درمان‌های طبیعی مانند استفاده از عسل می‌تواند روند بهبودی را تسریع کند. همراه با این اقدامات، نظارت منظم بر زخم و همکاری با پرستاران یا پزشکان برای ارزیابی و تنظیم درمان‌های لازم، به بهبود زخم و حفظ کیفیت زندگی بیمار کمک می‌کند. از جمله اقدامات اولیه، تغییر مکرر وضعیت بیمار برای کاهش فشار بر نواحی آسیب‌دیده است. همچنین لازم است که پوست نواحی آسیب‌دیده به طور مرتب بررسی شود تا علائم عفونت و یا وخامت وضعیت زخم شناسایی شود.